W myśl polskich przepisów zapisy w księdze muszą odzwierciedlać fakt dokonania wszelkich operacji gospodarczych zgodnie z ich rzeczywistym przebiegiem. Aby przedsiębiorca temu sprostał musi zebrać kluczowe dokumenty, będące potwierdzeniem przychodów i rozchodów. Co jednak w sytuacji gdy brak jest dokumentu, który potwierdza nabycie towarów handlowych? Sytuacja taka będzie miała miejsce np. w przypadku gdy podatnik prowadzący działalność w zakresie sprzedaży detalicznej artykułów używanych, swoje artykuły nabywa nieodpłatnie z tzw. "wystawek" np. w Belgii. Podatnik nie będzie posiadał dowodu nabycia tych towarów w postaci faktury, rachunku czy umowy. Nie będzie mógł również zaewidencjonować tego nabycia na podstawie dowodu wewnętrznego. Przepisy określają, iż nabycie towarów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, przeznaczonych do dalszej odsprzedaży musi posiadać swoje odzwierciedlenie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jeśli nabycie było nieodpłatne, czyli nie stanowiło wydatku nie będzie w związku z tym kosztem uzyskania przychodów i nie może być zaewidencjonowane tak jak odpłatne nabycie towarów czyli w kol. 10 KPiR. Brak jest jednakże regulacji prawnych w zakresie sposobu dokumentowania takich zdarzeń. W sytuacji takiej podstawą zapisu w księdze podatkowej, będzie zatem sporządzony "inny dowód", nie wymieniony w § 12 ust. 3 ani w § 13 lub 14 rozporządzenia MF z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Dowód taki powinien zawierać opis sposobu i miejsca nabycia towarów, a także ich ilość. Na podstawie tego dowodu należy dokonać zapisu w 16 kol. KPiR (Uwagi) jedynie w celach informacyjnych. Nie ma bowiem obowiązku wyceniania poszczególnych towarów, gdyż nie stanowią one kosztów podatkowych. Zobacz też:
Kwestionariusz osobowy druk
W myśl polskich przepisów zapisy w księdze muszą odzwierciedlać fakt dokonania wszelkich operacji gospodarczych zgodnie z ich rzeczywistym przebiegiem. Aby przedsiębiorca temu sprostał musi zebrać kluczowe dokumenty, będące potwierdzeniem przychodów i rozchodów. Co jednak w sytuacji gdy brak jest dokumentu, który potwierdza nabycie towarów handlowych? Sytuacja taka będzie miała miejsce np. w przypadku gdy podatnik prowadzący działalność w zakresie sprzedaży detalicznej artykułów używanych, swoje artykuły nabywa nieodpłatnie z tzw. "wystawek" np. w Belgii. Podatnik nie będzie posiadał dowodu nabycia tych towarów w postaci faktury, rachunku czy umowy. Nie będzie mógł również zaewidencjonować tego nabycia na podstawie dowodu wewnętrznego. Przepisy określają, iż nabycie towarów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, przeznaczonych do dalszej odsprzedaży musi posiadać swoje odzwierciedlenie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jeśli nabycie było nieodpłatne, czyli nie stanowiło wydatku nie będzie w związku z tym kosztem uzyskania przychodów i nie może być zaewidencjonowane tak jak odpłatne nabycie towarów czyli w kol. 10 KPiR. Brak jest jednakże regulacji prawnych w zakresie sposobu dokumentowania takich zdarzeń. W sytuacji takiej podstawą zapisu w księdze podatkowej, będzie zatem sporządzony "inny dowód", nie wymieniony w § 12 ust. 3 ani w § 13 lub 14 rozporządzenia MF z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Dowód taki powinien zawierać opis sposobu i miejsca nabycia towarów, a także ich ilość. Na podstawie tego dowodu należy dokonać zapisu w 16 kol. KPiR (Uwagi) jedynie w celach informacyjnych. Nie ma bowiem obowiązku wyceniania poszczególnych towarów, gdyż nie stanowią one kosztów podatkowych. Zobacz też: 
