Jeżeli pracobiorca zmuszony jest pracować po godzinach, pracodawca nadgodziny musi zrekompensować dniem wolnym bądź odpowiednim dodatkiem do pensji . Może zdażyć się i tak, że zatrudnionemu przypada i jedno i drugie. W myśl art. 151 par. 1 Kodeksu pracy godziny nadliczbowe to te, które wykraczają poza określone przez umowę normy czasu pracy jak również te przepracowane ponad przedłużony dzienny wymiar czasu pracy . Dopuszczalne w momencie gdy zaistniały nadzwyczajne potrzeby pracodawcy lub w razie potrzeby zorganizowania akcji ratowniczej, w sprawie ochrony mienia lub środowiska, ochrony życia lub zdrowia ludzkiego albo usunięcia awarii.
Zgodnie z przepisami, czas pracy pracobiorcy wynosi 8 godzin na dobę i 40 godzin w przeciętnym, 5-dniowym tygodniu pracy. Pracodawca jest w stanie wydłużyć dobowy czas pracy z 8 do nawet 12 godzin w czasie miesięcznego rozliczenia, gdy wynika to z organizacji lub rodzaju pracy. wydłużony dobowy wymiar czasu pracy równoznaczny jest ze skróconym czasem pracy w inne dni lub z dniami wolnymi od pracy . Szczegóły mówiące o czasie pracy zatrudnionych muszą być ujęte w wewnętrznym regulaminie zakładu pracy lub w umowie o pracę. Zawsze miejmy na uwadze, że zgodnie z art.132 par. 1, zatrudnionemu przypada prawo do, najmniej, 11 godzin ciągłego odpoczynku w każdej dobie. Ponadto, zatrudnionemu przypada także prawo do 35-godzinnego, ciągłego odpoczynku w czasie tygodnia. Z chwilą gdy powierza się zatrudnionemu zadania służbowe gdy ma wolne od pracy, należy liczyć się z konsekwencjami rekompensaty.
