Jako wynagrodzenie za wypełnianie swoich obowiązków w dodatkowym wymiarze godzin, na pisemny wniosek pracobiorcy, szef może udzielić mu czasu wolnego od obowiązków służbowych, odpowiedniego w stosunku do przepracowanych godzin nadliczbowych. W przypadku kiedy to pracownik występuje z wnioskiem o udzielenie czasu wolnego w zamian za nadgodziny, pracodawca może udzielić mu czasu wolnego w tym samym wymiarze. Czyli za każdą godzinę nadliczbową, pracownikowi będzie przysługiwała 1 godzina wolna od pracy. Jednak, jeśli pracownik sam nie zaproponuje takiej rekompensaty, pracodawca zmuszony jest dać mu o połowę więcej czasu wolnego niż wynika to z godzin nadliczbowych. Oznacza to, że w przypadku takim pracodawca, za każdą nadliczbową godzinę, oddaje pracownikowi 1,5 godziny czasu wolnego. Ponadto pracodawca zobowiązany jest oddać czas wolny w odpowiednim wymiarze do końca okresu rozliczeniowego, a pracownikowi przysługuje prawo do pełnego wynagrodzenia, nawet jeśli w związku z otrzymaniem czasu wolnego nie przepracował całego miesiąca. Zobowiązując pracownika do pracy w godzinach nadprogramowych, przedsiębiorca nie może zapomnieć, nie tylko o rekompensacie pieniężnej lub rekompensacie w formie wolnych godzin od obowiązków służbowych, ale także o przepisach, które wyraźnie dają prawo pracobiorcy do wypoczynku. Dodatkowo w myśl art. 151 par. 3, w ciągu roku osoba zatrudniona ma prawo przepracować nie więcej niż 150 godzin ponad wymiar określony umową o pracę. Pracodawca, który nie przestrzega tego zapisu zostanie pociągnięty do odpowiedzialności karnej, nawet wówczas kiedy zatrudniony przystał na pracę ponad ustawową liczbę godzin.
Darmowe pozycjonowanie